Eén van de meest iconische bouwwerken van Florence is het Ponte Vecchio. Letterlijk vertaald betekent dit oude brug. Deze middeleeuwse brug verbindt de oevers die van elkaar gescheiden zijn door de rivier de Arno. De brug dateert uit het jaar 1345 en heeft een totale lengte van 100 meter. Daarnaast is de brug ook nog eens zo’n 32 meter breed. Het verhaal wil dat deze brug er al lang was voordat de huidige Ponte Vecchio er was. Reeds in de Romeinse tijd zou er al een brug zijn geweest die door een overstroming in het jaar 1333 werd verwoest.
De Manellitoren die aan het einde van de brug staat werd in de middeleeuwen gebouwd met als doel de brug beter te kunnen verdedigen. Behalve in de brug loopt de doorgang Corridoio Vasariano ook door deze toren. Deze passage dateert uit het jaar 1565 en kwam er in opdracht van de rijke familie de Medici. In totaal gaat het om een afgeschermde passage met een lengte van één kilometer die ook door de Ponte Vecchio loopt. Omdat men niet wilde dat de Manellitoren plaats moest maken voor deze corridor had men besloten om dan maar het pad dwars door de toren heen te laten lopen.
Behalve de corridor aan de bovenzijde was de rest van de brug publiek toegankelijk. Familieleden van de familie van de Medici konden ongestoord en afgeschermd door de doorgang lopen zonder last te hebben van het overige publiek. In het begin waren het vooral slagers en leerlooiers die zich op de brug hadden gevestigd. Door imagoredenen moesten deze ambachten de brug echter verlaten. De toenmalige looierijen en slagerijen werden omgebouwd tot winkels die werden verhuurd aan edelsmeden. Tot op de dag van vandaag zitten hier nog veel juweliers. Deze plek van handel is ook de naamgever van de term bankroet. Wanneer een koopman niet meer voldoende liquide middelen had om zijn standplaats te bekostigen werd zijn tafel met koopwaar in elkaar getrapt door soldaten. De tafel heette een banca en het in elkaar trappen werd ‘rotta’ genoemd. Zo ontstond de naam banca rotta.
De Ponte Vecchio verbindt beide oevers van de rivier de Arno met elkaar. Veel van de winkels in de Ponte Vecchio waren goed beschermd tegen de rivier. Het wilde wel is gebeuren dat de rivier buiten de oevers trad en dat het waterspiegel omhoogging. Wat nog altijd opvalt is dat er tal van kleine gebouwtjes soort van hangend aan de buitenkant van de brug zijn gebouwd. Alle winkels binnen de brug waren wat beter te beschermen tegen het wassende water van de stormvloed van 1966. Het verhaal wil dan ook dat de Arno een groot kapitaal aan goud en juwelen heeft opgeslokt.
De rivier de Arno heeft altijd een belangrijke rol gehad in de stad. Ten tijde van de periode dat de leerlooiers en de slagers hier hun winkels hadden werd het afval recht in de rivier gedumpt. Naast dat de rivier als open riool werd gebruikt, was de Arno ook de levensader van Florence doordat deze uitmondde in de Middellandse Zee. De beruchte overstroming van 1966 waarbij een hoop goud en juwelen verloren zouden zijn gegaan had helaas ook naar schatting meer dan 100 slachtoffers. Tegenwoordig is de onvoorspelbaarheid van de rivier een stuk beter te controleren door de komst van een aantal dammen.
